-min.png)
Ο ελέφαντας είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο ιδιόρρυθμος τύπος των θηλαστικών που ζουν στην ξηρά. Το χοντροκαμωμένο σώμα του, με τον κοντό λαιμό και το στρογγυλό κεφάλι, έχει μήκος 3-4 μέτρα, χωρίς να υπολογίσουμε την ουρά και την προβοσκίδα του. Το ύψος του φτάνει τα 4-5 μέτρα και το βάρος του τους 5-7 τόνους.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του είναι οι χαυλιόδοντες και η προβοσκίδα του. Οι χαυλιόδοντες είναι δύο μακριά και μυτερά δόντια, που προβάλλουν από το άνοιγμα του στόματος δεξιά και αριστερά και αποτελούν το αμυντικό και επιθετικό του όπλο.
Το άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, η προβοσκίδα, είναι μια μεγάλη και ευκίνητη προεκβολή της μύτης που φτάνει σε μήκος τα 2 μέτρα. Είναι πολύ ευαίσθητη και χρησιμεύει σαν όργανο όσφρησης, καθώς και σαν όργανο αφής. Μ' αυτήν αγκαλιάζει και κόβει τα κλαδιά των δέντρων και τα φέρνει στο στόμα του, καθώς και τις άλλες φυτικές ουσίες που αποτελούν την τροφή του. Με τη βοήθειά της ρουφάει το νερό και το εξακοντίζει μέσα στο στόμα του ή στη ράχη του, για να δροσιστεί όταν δεν μπορεί να κάνει σωστό το μπάνιο του, γιατί, ο κολοσσός αυτός του ζωικού βασίλειου, έχει μεγάλη συμπάθεια στο νερό και κολυμπάει με άνεση παρόλο το ογκώδες σώμα του. Ο άρχοντας αυτός της ζούγκλας τριγυρίζει ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση των δασών σχηματίζοντας μικρές ή μεγάλες ομάδες από 10 έως 15 άτομα. Τα μέλη της κάθε ομάδας ανήκουν στην ίδια οικογένεια, γιατί τα μικρά που γεννιούνται - από ένα κάθε 2 1/2 περίπου χρόνια - δεν απομακρύνονται από τους γονείς.
Τους ελέφαντες συνήθως τους ακολουθούν πουλιά, οι βουφάγοι. Έτσι απαλλάσσουν το ζώο από τα σμήνη των εντόμων που το πολιορκούν. Ο ελέφαντας μπορεί να συντηρηθεί μόνο σε χώρες, όπου υπάρχει άφθονη βλάστηση όλο το χρόνο, όταν φυσικά ζει ελεύθερος. Κατάλληλες χώρες για την εξυπηρέτηση της διατροφής του είναι η μεσημβρινή δυτική Ασία και Μέση Αφρική, απ' όπου και κατάγεται. Λόγω της πολυφαγίας τους οι ελέφαντες δεν έχουν μόνιμη κατοικία ούτε μόνιμο τόπο διαμονής στις χώρες όπου ζουν.
Το σπάσιμο των κλαδιών, το τρίξιμο των θάμνων που καταπατούν, το ομαδικό μάσημα και η αναπνοή τους την ώρα που επιδίδονται στο γεύμα τους δημιουργούν σωστό πανδαιμόνιο. Η απογύμνωση της περιοχής από τη βλάστηση είναι μια αδιάψευστη μαρτυρία για το πέρασμά τους.
Ο ελέφαντας, όταν συλληφθεί και εξημερωθεί γίνεται ένας άριστος πολεμιστής, θαρραλέος στις επιθέσεις του και άφταστος σε γενναιότητα, αλλά και θαυμάσιος βοηθός του ανθρώπου στα ειρηνικά του έργα, ανάλογα με τη διαπαιδαγώγηση που θα πάρει.Οι πολεμικές του ικανότητες ήταν γνωστές στους αρχαίους από τότε που ο Δαρείος, ο βασιλιάς των Περσών, τους χρησιμοποίησε στις μάχες εναντίον του Μ. Αλεξάνδρου. Ο Αννίβας, ο στρατηγός των Καρχηδονίων, στις τολμηρές του εκστρατείες στην Ευρώπη για την κατάκτηση του ρωμαϊκού κράτους, πήρε μαζί του και αρκετούς αφρικανικούς ελέφαντες.
Εκτός από τις πολεμικές υπηρεσίες που πρόσφεραν τα ζώα αυτά, που δεν είναι επιθετικά όταν ζουν ελεύθερα, οι άνθρωποι τα χρησιμοποίησαν σαν βοηθούς σε διάφορες υπηρεσίες. Στην Ινδοκίνα π.χ. και στην Κεϋλάνη αποδείχτηκαν τέλειοι εργάτες και παίρνουν μέρος στην υλοτομία μέσα στα απροσπέλαστα δάση. Σπρώχνουν με το μέτωπό τους και γκρεμίζουν τα δέντρα που είναι δύσκολο να ρίξουν οι υλοτόμοι. Παίρνουν με την προβοσκίδα τους τους κορμούς και τους μεταφέρουν. Ανοίγουν δρόμους σε μέρη αδιάβατα και χρησιμοποιώντας τα βαριά τους πέλματα για οδοστρωτήρες, ισοπεδώνουν το χώμα.
Με τους χαυλιόδοντές τους ο άνθρωπος φτιάχνει πολλά διακοσμητικά αντικείμενα, κουμπιά, ταμπακέρες κλπ. Οι ελέφαντες μπορούν να εκτελούν δύσκολα και διασκεδαστικά παιχνίδια στα τσίρκα. Όσο για τη νοημοσύνη του, πολλοί του αποδίδουν την ικανότητα να βρίσκει τρόπους ν' αντεπεξέρχεται σε κάθε δύσκολη περίσταση. Όμως η ικανότητα αυτή είναι μάλλον επίκτητη και την έχουν μόνο οι εξημερωμένοι ελέφαντες.
Εχθροί του είναι το λιοντάρι και η τίγρης που σπάνια όμως τολμούν να τον χτυπήσουν. Συνήθως τα βάζουν με γέρικους ελέφαντες ή μικρά ελεφαντάκια. Οι ελέφαντες προστατεύουν τα μικρά τους με αυτοθυσία. Τα βάζουν πάντα, όταν προχωρούν, στη μέση και σχηματίζουν ένα τείχος γύρω τους.
Ο πιο επικίνδυνος εχθρός του είναι ο άνθρωπος, που διοργανώνει ειδικά κυνήγια ελεφάντων και εξολοθρεύει δεκάδες απ' αυτά τα ζώα το χρόνο. ''www.livepedia.gr''
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του είναι οι χαυλιόδοντες και η προβοσκίδα του. Οι χαυλιόδοντες είναι δύο μακριά και μυτερά δόντια, που προβάλλουν από το άνοιγμα του στόματος δεξιά και αριστερά και αποτελούν το αμυντικό και επιθετικό του όπλο.
Το άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, η προβοσκίδα, είναι μια μεγάλη και ευκίνητη προεκβολή της μύτης που φτάνει σε μήκος τα 2 μέτρα. Είναι πολύ ευαίσθητη και χρησιμεύει σαν όργανο όσφρησης, καθώς και σαν όργανο αφής. Μ' αυτήν αγκαλιάζει και κόβει τα κλαδιά των δέντρων και τα φέρνει στο στόμα του, καθώς και τις άλλες φυτικές ουσίες που αποτελούν την τροφή του. Με τη βοήθειά της ρουφάει το νερό και το εξακοντίζει μέσα στο στόμα του ή στη ράχη του, για να δροσιστεί όταν δεν μπορεί να κάνει σωστό το μπάνιο του, γιατί, ο κολοσσός αυτός του ζωικού βασίλειου, έχει μεγάλη συμπάθεια στο νερό και κολυμπάει με άνεση παρόλο το ογκώδες σώμα του. Ο άρχοντας αυτός της ζούγκλας τριγυρίζει ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση των δασών σχηματίζοντας μικρές ή μεγάλες ομάδες από 10 έως 15 άτομα. Τα μέλη της κάθε ομάδας ανήκουν στην ίδια οικογένεια, γιατί τα μικρά που γεννιούνται - από ένα κάθε 2 1/2 περίπου χρόνια - δεν απομακρύνονται από τους γονείς.
Τους ελέφαντες συνήθως τους ακολουθούν πουλιά, οι βουφάγοι. Έτσι απαλλάσσουν το ζώο από τα σμήνη των εντόμων που το πολιορκούν. Ο ελέφαντας μπορεί να συντηρηθεί μόνο σε χώρες, όπου υπάρχει άφθονη βλάστηση όλο το χρόνο, όταν φυσικά ζει ελεύθερος. Κατάλληλες χώρες για την εξυπηρέτηση της διατροφής του είναι η μεσημβρινή δυτική Ασία και Μέση Αφρική, απ' όπου και κατάγεται. Λόγω της πολυφαγίας τους οι ελέφαντες δεν έχουν μόνιμη κατοικία ούτε μόνιμο τόπο διαμονής στις χώρες όπου ζουν.
Το σπάσιμο των κλαδιών, το τρίξιμο των θάμνων που καταπατούν, το ομαδικό μάσημα και η αναπνοή τους την ώρα που επιδίδονται στο γεύμα τους δημιουργούν σωστό πανδαιμόνιο. Η απογύμνωση της περιοχής από τη βλάστηση είναι μια αδιάψευστη μαρτυρία για το πέρασμά τους.
Ο ελέφαντας, όταν συλληφθεί και εξημερωθεί γίνεται ένας άριστος πολεμιστής, θαρραλέος στις επιθέσεις του και άφταστος σε γενναιότητα, αλλά και θαυμάσιος βοηθός του ανθρώπου στα ειρηνικά του έργα, ανάλογα με τη διαπαιδαγώγηση που θα πάρει.Οι πολεμικές του ικανότητες ήταν γνωστές στους αρχαίους από τότε που ο Δαρείος, ο βασιλιάς των Περσών, τους χρησιμοποίησε στις μάχες εναντίον του Μ. Αλεξάνδρου. Ο Αννίβας, ο στρατηγός των Καρχηδονίων, στις τολμηρές του εκστρατείες στην Ευρώπη για την κατάκτηση του ρωμαϊκού κράτους, πήρε μαζί του και αρκετούς αφρικανικούς ελέφαντες.
Εκτός από τις πολεμικές υπηρεσίες που πρόσφεραν τα ζώα αυτά, που δεν είναι επιθετικά όταν ζουν ελεύθερα, οι άνθρωποι τα χρησιμοποίησαν σαν βοηθούς σε διάφορες υπηρεσίες. Στην Ινδοκίνα π.χ. και στην Κεϋλάνη αποδείχτηκαν τέλειοι εργάτες και παίρνουν μέρος στην υλοτομία μέσα στα απροσπέλαστα δάση. Σπρώχνουν με το μέτωπό τους και γκρεμίζουν τα δέντρα που είναι δύσκολο να ρίξουν οι υλοτόμοι. Παίρνουν με την προβοσκίδα τους τους κορμούς και τους μεταφέρουν. Ανοίγουν δρόμους σε μέρη αδιάβατα και χρησιμοποιώντας τα βαριά τους πέλματα για οδοστρωτήρες, ισοπεδώνουν το χώμα.
Με τους χαυλιόδοντές τους ο άνθρωπος φτιάχνει πολλά διακοσμητικά αντικείμενα, κουμπιά, ταμπακέρες κλπ. Οι ελέφαντες μπορούν να εκτελούν δύσκολα και διασκεδαστικά παιχνίδια στα τσίρκα. Όσο για τη νοημοσύνη του, πολλοί του αποδίδουν την ικανότητα να βρίσκει τρόπους ν' αντεπεξέρχεται σε κάθε δύσκολη περίσταση. Όμως η ικανότητα αυτή είναι μάλλον επίκτητη και την έχουν μόνο οι εξημερωμένοι ελέφαντες.
Εχθροί του είναι το λιοντάρι και η τίγρης που σπάνια όμως τολμούν να τον χτυπήσουν. Συνήθως τα βάζουν με γέρικους ελέφαντες ή μικρά ελεφαντάκια. Οι ελέφαντες προστατεύουν τα μικρά τους με αυτοθυσία. Τα βάζουν πάντα, όταν προχωρούν, στη μέση και σχηματίζουν ένα τείχος γύρω τους.
Ο πιο επικίνδυνος εχθρός του είναι ο άνθρωπος, που διοργανώνει ειδικά κυνήγια ελεφάντων και εξολοθρεύει δεκάδες απ' αυτά τα ζώα το χρόνο. ''www.livepedia.gr''
-min.png)