Φαλαρίδα

Η Φαλαρίδα, Fulica atra (αγγλ.: Eurasian Coot ), γνωστή και με άλλα ονόματα στην Ελλάδα όπως: αγριοπουλάδα, καρακούσι, λούφα, μαυρόκοτα, μαυροκοτί, μαυρόπουλο, μπάλιζα, μπάλιτζα, νερόκοτα, φαλαρίδα, φόλεγα , είναι πτηνό μέλος της οικογένειας την Ραλλιδών (Rallidae).

Κατανομή

Η Φαλαρίδα αναπαράγεται σε μικρές και μεγάλες λίμνες ανανεώσιμων υδάτων. Εμφανίζεται και αναπαράγεται στην Ευρώπη, Αυστραλία και Αφρική. Το είδος έχει προσφάτως εξαπλωθεί και στη Νέα Ζηλανδία. Κατοικεί στα ηπιότερα κλίματα στις περιοχές όπου απαντάται, αλλά αποδημεί σε νοτιότερα και δυτικότερα μέρη της Ασίας το χειμώνα καθώς τα νερά παγώνουν.

Περιγραφή

Ενήλικο πτηνό ταΐζει τα μικρά του σε μια Ινδική στέρνα στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας.

Η Φαλαρίδα έχει μήκος 36-42 cm, και είναι κυρίως μαύρη εκτός μίας μετωπιαίας λευκής ασπίδας. Τα μάτια της έχουν χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Ως κολυμβητικό είδος, η Φαλαρίδα διαθέτει μερική ενίσχυση στα μακριά δυνατά δάχτυλα των ποδιών.
Το ανήλικο είναι πιο ανοιχτόχρωμο από το ενήλικο, με υπόλευκο στήθος και δεν έχει την μετωπιαία ασπίδα. Το μαύρο φτέρωμα των ενήλικων αναπτύσσεται όταν είναι 3-4 μηνών, αλλά η ασπίδα εμφανίζεται στην πλήρη ανάπτυξη, μετά από έναν χρόνο ή και κάποιες φορές αργότερα.
Είναι θορυβώδες πτηνό με ευρύ ρεπερτόριο από ήχους παράγοντας τριξίματα ή κρώζοντας κυρίως τις νύχτες.

Συμπεριφορά

Η Φαλαρίδα δεν είναι τόσο κρυψίνους όσο τα υπόλοιπα πτηνά της οιογένειας των Ραλλιδών. Μπορεί να φανεί να κολυμπάει σε ανοιχτά νερά ή να περπατάει σε περιοχές με γρασίδι δίπλα σε νερά. Είναι επιθετικό είδος και ισχυρά διεκδικητικό ως προς την περιοχή κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής του, καθώς και οι δύο γονείς συμμετέχουν στην άμυνα του χώρου τους.  Κατά τη διάρκεια της μη αναπαραγωγής μπορεί να σχηματίσουν μεγάλα σμήνη, πιθανώς σχετιζόμενα με την την αποφυγή θηρευτών.
Είναι διστακτικό στην πτήση και συνήθως απογειώνεται κατά μήκος του νερού με παφλασμούς. Το ίδιο γίνεται και όταν δεν πετάει, όταν ταξιδεύει μικρές αποστάσεις με ταχύτητα σε εδαφικές διαμάχες. Όπως συμβαίνει με πολλά πτηνά της ίδιας οικογένειας, η αδύναμη πτήση του δεν εμπνέει αυτοπεποίθηση, αλλά στην αποδήμηση, κυρίως τις νύχτες, μπορεί να καλύψει πολύ μεγάλες αποστάσεις. Κουνάει το κεφάλι καθώς κολυμπά και κάνει μικρές βουτιές που ξεκινούν από μικρά άλματα.

Αναπαραγωγή

Φωλιά στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας.

Το είδος χτίζει τη φωλιά του από ξερά καλάμια και χόρτα κοντά στις όχθες των νερών ή σε εμπόδια μέσα στο νερό που εξέχουν από αυτό. Γεννά έως και 10 αυγά, εντούτοις συνήθως μόνο 3 επιβιώνουν εξαιτίας της βίαιης συμπεριφοράς των γονέων.
Οι Φαλαρίδες μπορούν να είναι πολύ βίαιες στα μικρά τους όταν βρίσκονται υπό πίεση, όπως σε περιόδους έλλειψης φαγητού. Θα τσιμπούν με το ράμφος τους τα μικρά που ζητούν φαγητό, επαναλαμβανόμενα, μέχρι το μικρό να σταματήσει και να πεθάνει από την πείνα. Αν τα μικρά συνεχίσουν να ζητούν φαγητό, μπορεί να τα τσιμπήσουν τόσο δυνατά ώστε να τα σκοτώσουν.

Διατροφή                                                                                                                   

Φαλαρίδα τρέφεται στην Τασμανία της Αυστραλίας.

Η Φαλαρίδα είναι παμφάγο πτηνό και τρέφεται με ποικιλία τροφών όπως αυγά από άλλα πουλιά του νερού, καθώς και με φύκη, βλάστηση, σπόρους και φρούτα. Δείχνει μεγάλη διαφοροποίηση στις διατροφικές του τεχνικές βοσκώντας σε γη ή στο νερό. Στο νερό μπορεί να καταλήξει να τρέφεται όπως η αγριόπαπια ή να βουτά αναζητώντας φαγητό.
πηγη